Διαβήτης στους σκύλους

Από τη Γιόλα Μπαργούλη και τον Κωνσταντίνο Στάρη

Ο διαβήτης είναι μια ασθένεια που εμφανίζεται πιο συχνά σε σκύλους μεγαλύτερης ηλικίας, συνήθως μεγαλύτερους από 5 ετών. Ωστόσο, ορισμένες φορές μπορεί να προσβάλλει και πιο νεαρά ζώα. Είναι μια σοβαρή παθολογική κατάσταση που δεν έχει οριστική θεραπεία. Ωστόσο, με τη σωστή διαχείριση, ένα διαβητικό ζώο μπορεί να ζήσει για πολλά χρόνια και να έχει μια καλή ποιότητα ζωής.

Τι ακριβώς είναι ο διαβήτης στους σκύλους;

Ο διαβήτης είναι μια διαταραχή που επηρεάζει την ικανότητα του οργανισμού να παράγει αρκετή ινσουλίνη ώστε να μπορεί να ρυθμίζει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα ή την αδυναμία να ανταποκριθεί επαρκώς στα υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Μπορεί να επηρεάσει με διάφορους τρόπους την ικανότητα του σώματος να λειτουργήσει φυσιολογικά.

Μετά το γεύμα του ζώου σας, το πεπτικό σύστημα διασπά την τροφή σε διάφορα συστατικά, συμπεριλαμβανομένου της γλυκόζης. Η γλυκόζη στη συνέχεια απορροφάται από το έντερο και μέσω του αίματος ταξιδεύει σε όλο το σώμα. Η γλυκόζη αποτελεί την κύρια πηγή ενέργειας για το σώμα. Η μεταφορά της γλυκόζης από το αίμα στα κύτταρα γίνεται με τη βοήθεια της ινσουλίνης. Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν επαρκή επίπεδα ινσουλίνης, η γλυκόζη παραμένει στο αίμα. Από τη μια μεριά παρατηρείται υπεργλυκαιμία και από την άλλη μεριά τα κύτταρα δεν έχουν την απαραίτητη ενέργεια για να λειτουργήσουν φυσιολογικά. Ως αποτέλεσμα, αναζητούν εναλλακτικές πηγές ενέργειας, όπως αποδόμηση λιπών και πρωτεϊνών, που προκαλούν όμως πρόσθετα προβλήματα στον οργανισμό.

Τι μορφές διαβήτη υπάρχουν στους σκύλους;

Οι σκύλοι μπορούν να αναπτύξουν δύο τύπους διαβήτη:

Διαβήτης τύπου Ι: Είναι η πιο συχνή μορφή διαβήτη στους σκύλους. Στη μορφή αυτή το πάγκρεας του ζώου δεν λειτουργεί σωστά με αποτέλεσμα να μην μπορεί να παράγει αρκετή ινσουλίνη.

Διαβήτης τύπου ΙΙ: Η μορφή αυτή είναι σπάνια. Στην περίπτωση αυτή, ο οργανισμός παράγει επαρκή ινσουλίνη. Ωστόσο, τα κύτταρα χάνουν την ικανότητά τους να ανταποκρίνονται στην ινσουλίνη (ινσουλινοαντοχή), με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει μετατροπή της γλυκόζης σε ενέργεια.

Σε ποιες φυλές είναι πιο συχνή η εμφάνιση διαβήτη στους σκύλους;

Κάποιες φυλές σκύλων εμφανίζουν μια προδιάθεση στην εμφάνιση του διαβήτη. Οι φυλές αυτές είναι οι εξής:

Κόκερ σπάνιελ
Ντάσχουντ
Ντόπερμαν πίντσερ
Γερμανικοί ποιμενικοί
Γκόλντεν ριτρίβερ
Λάμπραντορ ριτρίβερ
Πομεράνιαν
Τερριέρ
Μίνι κανίς (πούντλ)
Μίνι σνάουζερ
Σάμογεντ

Τι θα παρατηρήσετε σε έναν σκύλο αν εμφανίσει διαβήτη;

Αν ένας σκύλος εμφανίσει κάποια από αυτά τα συμπτώματα, θα πρέπει να κινητοποιηθεί ο κηδεμόνας του για να επικοινωνήσει με τον κτηνίατρό του:

Ουρεί συχνά: Το ζώο δείχνει ότι θέλει να βγαίνει βόλτα πιο συχνά. Ή μπορεί να αρχίσει να ουρεί κάποιες φορές στο σπίτι, ενώ δεν το συνήθιζε.
Πίνει πολύ νερό: Το μπολ με το νερό του σκύλου αδειάζει πιο συχνά από ό,τι παλιότερα. Ή το ζώο ψάχνει νερό από οπουδήποτε, π.χ. από την τουαλέτα.
Πεινάει συνέχεια: Το κατοικίδιο δείχνει να παρακαλάει όλη την ημέρα για να του δώσουν φαγητό, ενώ δεν το συνήθιζε.
Έχει χάσει βάρος: Το ζώο φαίνεται ότι αδυνατίζει, αν και η όρεξή του παραμένει φυσιολογική ή τρώει περισσότερο από παλιότερα.
Τα μάτια του φαίνονται θολά
Το τρίχωμά του έχει γίνει θαμπό
Κοιμάται συνέχεια ή έχει γίνει λιγότερο δραστήριος

Μπορεί ο διαβήτης να προκαλέσει και άλλα προβλήματα υγείας στο κατοικίδιό σας;

Ναι, ο διαβήτης, ιδιαίτερα αν δεν ελεγχθεί εγκαίρως, μπορεί να προκαλέσει επιπρόσθετα προβλήματα υγείας στον σκύλο σας. Για τον λόγο αυτό είναι πολύ σημαντική η έγκαιρη διάγνωση και έναρξη θεραπείας για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων.

Η πιο συχνή επιπλοκή είναι η εμφάνιση καταρράκτη. Όπως και στους ανθρώπους, τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα προκαλούν τη σταδιακή θόλωση του φακού και προοδευτικά οδηγούν στην τύφλωση.

Άλλη επιπλοκή που μπορεί να παρουσιαστεί στο ζώο εξαιτίας του διαβήτη είναι η αυξημένη ευαισθησία σε μολύνσεις, ιδιαίτερα σε ουρολοιμώξεις.

Στις περιπτώσεις που δεν γίνει στο ζώο η ενδεδειγμένη αγωγή για τη ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα, μπορεί σε προχωρημένες περιπτώσεις να παρατηρηθούν ανορεξία, αδυναμία, διάρροια ή δυσκοιλιότητα, ακόμα και επιληπτικές κρίσεις. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται κετοξέωση και είναι πολύ επικίνδυνη για το ζώο. Αν ένας διαβητικός σκύλος εμφανίσει κάποια από τα συμπτώματα αυτά, χρειάζεται άμεση κτηνιατρική φροντίδα.

Ποια είναι η θεραπεία του διαβήτη στους σκύλους;

Δεν υπάρχει μόνιμη και οριστική θεραπεία για τον διαβήτη. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετοί τρόποι για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκαλεί ο διαβήτης στα προσβεβλημένα ζώα. Είναι σημαντικό για τους ιδιοκτήτες διαβητικών ζώων να γνωρίζουν ότι η θεραπεία είναι εφ όρου ζωής.

Ο στόχος της θεραπείας είναι πρωταρχικά η ρύθμιση των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα. Στη συνέχεια, γίνεται προσπάθεια για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων. Τέλος, ιδιαίτερα σημαντική είναι η ρύθμιση του βάρους του ζώου, με χορήγηση ειδικής διατροφής για διαβητικούς σκύλους. Πιο συγκεκριμένα:

Καθημερινή χορήγηση ινσουλίνης

Τα διαβητικά ζώα χρειάζονται καθημερινά χορήγηση ινσουλίνης. Η χορήγηση γίνεται ενέσιμα από τους ιδιοκτήτες. Αν και οι περισσότεροι ιδιοκτήτες στην αρχή αγχώνονται στην ιδέα να κάνουν ένεση στο κατοικίδιό τους, σύντομα καταλαβαίνουν ότι είναι μια απλή διαδικασία, με την οποία γρήγορα εξοικειώνονται.

Διατροφή

Η διατροφή παίζει καθοριστικό ρόλο στη ρύθμιση της γλυκόζης του αίματος. Καταρχάς, είναι σημαντικό το ζώο να διατηρείται στο ιδανικό του βάρος. Επομένως, η ποσότητα που παίρνει το ζώο πρέπει να είναι σύμφωνη με το ιδανικό βάρος για το μέγεθος, τη φυλή και την ηλικία του. Επιπλέον, είναι σημαντικό το ζώο να έχει μια σωστή ρουτίνα στην ώρα και τον αριθμό των γευμάτων του. Τέλος, η τροφή που δίνουμε σε ένα διαβητικό ζώο πρέπει να είναι χαμηλή σε υδατάνθρακες και πλούσια σε πρωτεΐνες.

Άσκηση

Εκτός από τη σωστή και ισορροπημένη διατροφή, η τακτική άσκηση θα βοηθήσει στη διατήρηση του ζώου στο ιδανικό βάρος.

Τακτική παρακολούθηση από κτηνίατρο

Εφόσον όλες οι οδηγίες του κτηνίατρου ακολουθούνται σωστά, γίνονται οι καθημερινές ενέσεις ινσουλίνης, η διατροφή είναι η κατάλληλη και το ζώο ασκείται, λογικά το διαβητικό ζώο θα απολαμβάνει μια καλή ζωή και δεν θα έχει συμπτώματα. Ωστόσο, η συχνή παρακολούθηση από κτηνίατρο θα βοηθήσει ώστε να ελεγχθεί ότι όλα γίνονται όπως πρέπει.

Το άρθρο έγραψαν η Γιόλα Μπαργούλη και ο Κωνσταντίνος Στάρης, δημιουργοί του blog thevetcouple.com που ασχολείται με θέματα που αφορούν την υγεία, τη διατροφή, τη φροντίδα, κλπ, σκύλων και γάτων. Η Γιόλα & ο Κωνσταντίνος είναι κτηνίατροι, απόφοιτοι της Κτηνιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ. Εκτός από τις βασικές σπουδές έχουν πραγματοποιήσει και πολλές μεταπτυχιακές σπουδές και μετεκπαιδεύσεις. Ζουν στην Κύπρο και τους ενώνει η κοινή οικογενειακή ζωή, τα δύο παιδιά τους, τα τρία κατοικίδιά τους και η κοινή αγάπη τους για τα ζώα. Ο Κωνσταντίνος θεραπεύει και περιθάλπει σκύλους και γάτους τα τελευταία είκοσι χρόνια. Είναι ιδιοκτήτης της Κτηνιατρικής Κλινικής Στάρη. Η Γιόλα αρχικά ξεκίνησε ακαδημαϊκή και ερευνητική καριέρα, δίδαξε φοιτητές στο πανεπιστήμιο για ασθένειες ζώων, στη συνέχεια ασχολήθηκε με συλλογή και κατάψυξη εμβρύων ζώων, οργάνωσε και συντόνισε προγράμματα ασθενειών ζώων και πρόσφατα ανέλαβε τη θέση του Practice Manager στην Κτηνιατρική Κλινική Στάρη.